اصطلاحات ریز و درشت تلفن همراه 2 - دانلود

یک کد منحصر به فرد که به هر گوشی تلفن همراه تعلق دارد و از آن طریق شناسائی می شود ، همچنین از طریق این کد می توان شرکت سازنده و مدل دستگاه را مشخص نموده . شما می توانید با وارد کردن #06#* کد IMEI گوشی خود را مشاهده نمائید. 

مخفف عبارت Subscriber Identity Module می‌باشد. آنچه تحت عنوان سیم کارت می شناسید، کارت هوشمندی است که حاوی اطلاعات لازم برای شناسایی و دسترسی گوشی شما به امکانات شبکه مخابراتی می‌باشد. علاوه بر این سیم کارت ها قابلیت ذخیره اطلاعات شخصی مثل دفترچه تلفن و یا ذخیره پیغام های کوتاه را دارا هستند.

مخفف عبارت Short Message Service است. امکانی که به کاربران اجازه فرستادن و دریافت پیغام‌های کوتاه متنی را می دهد.

قابلیت تبادل اطلاعات به طریقه بیسیم به وسیله ی نور نامرئی مادون قرمز. شما می توانید به وسیله این قابلیت اطلاعات ، عکس‌ها و فیلم‌ها و یا دیگر موارد را به گوشی‌های دیگر و یا کامیپوتر خود ارسال نمائید ، البته باید توجه داشته باشید ؛ سرعت انتقال اطلاعات با مادون قرمز بسیار پائین می‌باشد و برای انتقال فایل ها با حجم بالا زیاد مناسب نیست.

Java یا J2ME:

J2ME مخفف عبارت Java 2 Micro Edition است. امکانی است که اجازه می دهد تلفن‌های همراه، برنامه خاص نوشته شده توسط زبان برنامه‌نویسی جاوا را اجرا کنند. یک برنامه جاوا می تواند در قالب یک برنامه ماشین حساب، بازی‌های گوناگون، برنامه‌های ساده اداری و ... طراحی شود. بعضی گوشی‌ها به شما اجازه می دهند به طور مستقیم برنامه‌های Java را از طریق اینترنت درون گوشی دانلود کنید‌، در بعضی مدل‌های دیگر تنها می توانید برنامه‌های Java را از کامپیوتر توسط یک کابل رابط به گوشی منتقل کنید.

Li-Ion battery:

باتری از نوع یون لیتیوم می‌باشد که معمولا برای تامین نیروی لازم در دستگاههای ارتباطی بی سیم مورد استفاده قرار می گیرند. در مقایسه به نسل های قدیمی تر باتری ها یعنی NiCd (نیکل – کادمیوم) و NiMH (نیکل – مولیبدن)، باتری های Li-Ion وزن سبک تری دارند و علاوه بر این از دوره ماندگاری بیشتری در هر بار شارژ بهره می برند. در باتری‌ها اصطلاحی وجود دارد که به Memory Effect مشهور است، که خصوصا در باتری های NiCd به شدت دیده می شد، به اینصورت که پس از هر بار شارژ ظرفیت باتری به اندازه بسیار کمی کاهش می یافت. به همین دلیل در گوشی های قدیمی که از باتری ها NiCd استفاده می کردند، بعد از دو یا سه سال عملا نیاز به عوض کردن باتری داشتیم. اما در باتری های Li-Ion این مسئله به طور کامل حل شده است.

Li-Po battery:

باتری از نوع پلیمر لیتیوم می‌باشد که از نظر ظرفیت و ماندگاری بعد از هر بار شارژ، مشابه باتری ها Li-Ion عمل می کند. این نوع باتری دارای وزن کمتری نسبت به مدل‌های دیگر است. اما ویژگی منحصر به فردی که سازندگان گوشی های موبایل را به سمت استفاده از این نوع باتری می کشاند این است که این باتری ها را می توان به هر شکل هندسی که در طراحی مورد نیاز باشد در آورد. این ویژگی باعث از میان رفتن محدودیت‌های زیادی می گردد که باتری‌ها مکعب مستطیلی قدیمی تر در طراحی گوشی‌ها ایجاد می کردند.

OLED:

مخفف عبارت Organic Light-Emitting Diode می‌باشد. OLED در حقیقت نسل آینده صفحات نمایش خواهد بود. این صفحات شامل مجموعه ای از نقاط کوچک از جنس پلیمر ارگانیک خاصی هستند که بنا به میزان ولتاژی که به آنها داده می شود، رنگ‌های مختلف را به نمایش می گذارند. ویژگی منحصر به فرد صفحات نمایش OLED این است که با هر زاویه ای به این صفحات بنگرید، تصویر را با وضوح کامل خواهید دید. صفحات نمایش OLED دارای وزن کمتر، ضخامت کمتر، نور روشن تر، قیمت پایین تر و مصرف انرژی بسیار پایین تر از سایر انواع صفحه نمایش می باشند.

Predictive Text Input:

نوعی تکنولوژی در نوشتن متن در تلفن‌های همراه که به وسیله آن برای نوشتن هر حرف کافیست دکمه‌ ای که حرف مورد نظر در آن قرار دارد، فشرده شود و گوشی به طور لحظه به لحظه تمام ترکیبات ممکن از کاراکترهای وارد شده را با دیکشنری خود مقایسه کرده و کلمه ای را که مورد نظر شماست حدس خواهد زد. این تکنولوژی در سه قالب T9 ، iTAP و eZiText در گوشی‌های تلفن همراه استفاده می گردد.

T9:

حالت T9 حالتی در نوشتار است که توسط آن گوشی بطور خودکار کلماتی که در حال تایپ است را تشخیص می‌دهد و آنها را چاپ می‌کند. بطور کلی این حالت به عنوان غلط یاب نیز معروف است. یعنی در موقع تایپ حالت درست کلمات را حدس میزند و تایپ می‌کند.

Speakerphone:

از آن تحت عنوان Built-in Handsfree (هندزفری داخلی) نیز یاد می شود و این قابلیت را به کاربر می‌دهد تا بدون نگه داشتن گوشی در نزدیک گوش خود بتواند صدای مکالمه را بشنود.

VMS:

VMS مخفف عبارت Voice Message System می‌باشد و می توان توسط آن پیغام را بصورت صوتی برای فرد مشخصی فرستاد تا برای او پیغام با صدای خود فرستنده پخش شود.

Symbian OS:

WAP:

Wirless Application Protocol یا پروتکل اپلیکیشن های بی سیم، همانگونه که از نامش پیداست بستری برای فراهم آوردن ارتباطات سیار تحت شبکه می‌باشد. زبان متناظر Wap اختصارا WML یا Wireless Mark Up Language نامیده می شود. این امکانات برای اتصال به اینترنت از طریق گوشی موبایل را فراهم می‌کند.

TFT:

مخفف عبارت Thin Film Transistor است. TFT تکنولوژی شناخته شده ای در صفحات نمایش است. اکثر تلفن‌های همراه امروزی از این نوع صفحه نمایش بهره می گیرند. در مقایسه با سایر انواع صفحه نمایش TFT تصاویر با کیفیت بسیار بالا و همچنین نرخ بالای بازخوانی صفحه (High Refresh-rate) را به ارمغان می آورد اما در مقابل مصرف انرژی و همچنین هزینه ساخت بالایی را می طلبد.

UMTS:

مخفف عبارت Universal Mobile Telecommunications System می‌باشد. در حقیقت UMTS نسل جدید سیستم مخابراتی GSM است که امکانات لازم برای نسل سوم تلفن‌های همراه (3G) را فراهم می آورد. UMTS استانداردی است که توسط "اتحادیه بین المللی ارتباطات راه دور" برای ایجاد ارتباطات بی سیم پیشرفته بنیان گذاشته شده است. شبکه های UMTS از تکنولوژی WCDMA بهره می برند. در میان عموم، گاهی عبارات UMTS و WCDMA به جای یکدیگر مورد استفاده قرار می گیرند.

Voice Dial:

امکانی در گوشی های تلفن همراه که به شما اجازه شماره گیری توسط دستورات صوتی را می دهد.

PIN:

PIN یک شماره 4 رقمی است که به منظور قفل نمودن گوشی تلفن همراه به کار می رود و همانند یک کلمه رمز (Password) عمل می کند تا از دسترسی افراد دیگر به تلفن همراه جلوگیری کند.

PUK:

اگر در هنگام فعال بودن PIN سه بار آن را اشتباه وارد نمایید، سیم کارت قفل شده و درخواست PUK می نماید.اگر PUK نیز 10 بار اشتباه وارد شود سیم کارت باطل شده است. پس از صحیح وارد نمودن PUK، گوشی منتظر دریافت شماره PIN جدید می ماند که با 2 بار وارد نمودن آن، شماره PIN قبلی از حافظه پاک شده و شماره جدید جایگزین آن می گردد.

PIN2:

PIN2 به مانند PIN، ولی با این تفاوت که برای تنظیم جزئیات اضافی بر روی سیم کارت می‌باشد. PIN2 برای سیم کارت‌های مخصوص مورد استفاده قرار می‌گیرد. و البته مانند PIN از 4 تا 8 رقم است.

PUK2:

PUK2 هم مانند PUK برای باز کردن قفل PIN2 که با 3 بار اشتباه دادن قفل کرده است. و مانند PUK اگر 10 بار اشتباه داده شود موجب باطل شدن سیم کارت می‌شود.

Security Code:

این کد بر خلاف کدهای Pin و Puk که برای سیم کارت است مربوط به کد گوشی می‌شود و با دادن این کد گوشی خود را می‌توانید قفل نمایید. این کد دقیقا 5 کارکتری می‌باشد و حالت پیش فرض آن بطور عمده 12345 می‌باشد. با 3 بار اشتباه دادن این کد گوشی قفل خواهد شد و برای بازکردن آن باید کد دیگری که توسط شرکت ارائه می‌شود را وارد کرد.

منبع:  سایت  عصر ایران